Η Ζωή, είναι από μόνη της τόσο μαγική που ξεπερνά και τις πιο τρελές προσδοκίες μας.
Μας λείπει εκείνη η καθαρή όραση που μπορεί να διακρίνει με κατανόηση την θαμβωτική πολυπλοκότητά της.
Τα μικρά παιδιά δεν φτιάχνουν μύθους γιατί τα παιδιά ζούν απευθείας χωρίς διερμηνείς και μεσάζοντες.
Η πραγματικότητα των παιδιών είναι τα παραμύθια μας και η παραμυθία μας για τον χαμένο παράδεισο στην εξορία μας.
Τα παιδιά από μόνα τους ξέρουν.
Μπορούν να αποκρυπτογραφούν τα μαγικά σημάδια του κόσμου γιατί την έχουν την καθαρή όραση που συλλαμβάνει τα άφαντα ενώ εμείς την χάσαμε με τα χρόνια και με τις γνώσεις.