Υπάρχουν πληγές που πονούν ηδονικά κι όσο κι αν παραπονιόμαστε βρίσκουμε και μια γλύκα να τις σκαλίζουμε που και που, να τις αναφέρουμε, να τις περιγράφουμε και να τις ψάχνουμε… και άλλοτε ενώ ξέρουμε πόσο μας πόνεσαν τις ξανά προσκαλούμε..
Υπάρχουν όμως και κάποιες που πονούν ανυπόφορα, καμιά ηδονή, μόνο οδύνη δίνουν.
Τις κρύβουμε, τις προστατεύουμε στα βουβά για να προστατευτούμε κι εμείς από εκείνες
Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου